​AMW MOL BLOGT

​Ik was je

Geef me geen gelijk,
lieg maar als het moet.
Negeer het rimpelloze ritme,
het ontbreken van een slag.
Verguis mijn vrees,
ontmasker me als fantast.
Hangende schouders onder een witte jas,
ogen naar de grond gericht.
Mijn hoop voorgoed uitgewist.

De wereld gaat door, al stopt jouw tijd.
Je was er, maar zal nooit zijn.
Onze zielen versmelten
als een vertrouwd herontmoeten.
Ik voelde je, ik groeide je, ik was je.
En ik zal je altijd zijn.